Naar Cromwell...en visite.

Toen we wakker werden hoorden we een kinderstemmetje...de B&B eigenaren hadden hun kleindochter op bezoek. 

We kregen een heerlijk ontbijt voorgeschoteld met o.a. roereieren,fruit en corn flakes dus wij konden er weer tegen! David en Anne Marie kletsten honderduit en wilden  alles van ons weten. Het werd dus een heel gezellig ontbijt.

Na het ontbijt nam David ons mee naar zijn herten. Ondanks dat hij 70 jaar is werkt hij nog als makelaar en hertenfokker. In NZ worden veel herten gefokt, vooral voor de export. Hier dartelden ze nog vrolijk rond, werden goed verzorgd maar over een poosje belanden ze misschien wel in Nederland in de pan.

Hierna namen we afscheid van deze lieve mensen.  Vandaag wisten we precies waar we 's avonds zouden slapen want tijden geleden had ik een cabin geboekt in de buurt van Pisa Moorings. 

We reden naar Invercargill, liepen door een winkelstraat waar weinig te beleven was, stapten weer in de auto en reden naar Bluff, de meest zuidelijke plaats van het land. Het gebied rond de haven was niet echt spectaculair maar toen we verder reden kwamen we bij Stirling Point, een mijlpaal met een km paal naar allerlei richtingen in de wereld.Het uitzicht is ook hier weer fantastisch. Gelukkig was er ook een restaurant met uitzicht want het was ondertussen al weer lunchtijd geworden....

Na de lunch bezochten we de kleine vuurtoren en bewonderden de bijzondere beplanting langs de weg. 

Onderweg stopten we bij de zoon van de Nederlandse boer die we gisteren hadden bezocht. Hij was bezig samen met zijn broer en een stagiaire uit Duitsland zijn 1000 koeien te melken dus konden we gelukkig snel verder rijden🤣.

Tegen 17.30 kreeg Mihai trek in koffie. Millers Flat Tavern dook op en ik bestelde een long black voor Mihai. Helaas was er sinds een paar weken geen koffiezetapparaat meer omdat er weinig vraag naar koffie was. De barjongen rende van hot naar haar om instant koffie te zoeken....er moest ergens nog wat zijn. Terwijl ik mijn tonic al bijna op had kwam hij aanzetten met een halve pot Moccona en een zakje cappucino. Mihai kon dus nog kiezen ook. Hij koos voor de cappucino. Dat had hij beter niet kunnen doen. Na nog wat heen en weer geren had de knul de waterkoker gevonden en gooide zoveel water in een gigantische mok dat Mihai een heerlijke kop slootwater te drinken kreeg.....na drie slokken hebben we de auto opgezocht.

Tegen 18.30 uur bereikten we onze verblijfsplaats voor de komende 6 dagen.

's Avonds stond er bezoek voor de deur: Bill en Josée verblijdden ons met een bezoekje dus de dag eindigde zeer gezellig!