Weer naar huis

Vandaag stond het vertrek uit Cárlibaba op het program. Terwijl ik de koffers inpakte was Mihai druk aan het meten en rekenen. Niet om te zien of de koffers nog in de auto pasten maar hoeveel hout er nodig was voor de overkapping/ veranda. Na al dat gereken moest alles natuurlijk ook meteen besteld worden. Het gevolg was dat we pas tegen 16 uur vertrokken.

Na een mooie rit door de bergen besloten we op Prislop,  een bergtop waar vaak folklorefestivals gehouden worden, waar herders hun verblijf hebben en waar een groot klooster is , een bakje koffie te gaan drinken. We waren tenslotte al bijna een uur onderweg....

Toen we eenmaal zaten bedachten we dat het wellicht handig was om meteen wat te eten. Even later zaten we aan de pasta. Achteraf een heel goed besluit....

We reden verder en tegen 20.30 waren we in Sighetu Marmației. We zochten daar een plek om te slapen maar durfden niet online te zoeken. Toen Mihai nl 6 jaar geleden met Florin op de motor door dit gebied, Maramureş reed en af en toe even op de telefoon keek stond hem bij thuiskomst een telefoonrekening van € 500,00 te wachten. Maramureş ligt nl op een steenworp afstand van Oekraine en Vodafone pakte de signalen van de Oekraïense telecommaatschappij.  Mihai vroeg een pompbediende of hij een hotel wist....ja dat wist hij wel ....maar toen we daar aankwamen bleek het gesloten te zijn.

Dus toch maar kijken op Booking.com. Er bleek een zeer voordelig pesion te zijn op de hoofdweg nummer 252.  Meteen geboekt en óp naar de hoofdweg. Toen we aankwamen op nummer 252 bleek dat een bouwplaats te zijn. Op aanraden van een taxichauffeur, die Casa Anca ook niet kon vinden belde Mihai met het pension om te vragen of ze een link met de route kon sturen. Het bleek 12 km buiten Sigethu Marmației te liggen in Rona de Jos. Ik had al meteen geen zin meer om 12 km TERUG te rijden maar we hebben het tóch maar gedaan. 

En daar zijn we nu....in een kamer met romantisch fel neonlicht en een badkamer op de gang😫. Vreselijk. De gastvrouw heeft wat Oekrainers op bezoek dus het is een herrie van jewelste....leuke volksmuziek....leuk als je er van houdt en helaas doe ik dat niet. Mihai houdt er wel van maar deze herrie kan hem ook niet bekoren.

Morgen gaan we niet meer op de kniepstuvertoer en zorg ik er in ieder geval wel voor dat we in een fatsoenlijk hotel slapen!