Nogmaals R.A.R

Na op het terras wederom van een heerlijk ontbijt genoten te hebben togen we vol goede moed (of anders ook wat) naar Registru Auto Român. Het was om 11 uur al behoorlijk warm en in het kantoor waar we op de papieren moesten wachten was het nóg warmer. Zoals gezegd kwamen we om 11 uur aan. De papieren zouden dan klaar liggen was beloofd. Toen wij het kantoor binnenliepen zag Domnul (Meneer met een hoofdletter) Engineer ons en spoedde zich naar zijn kantoor. Even later rende hij naar het kantoor waar de papieren klaargemaakt werden en een half uur later werd Domnul Mihai opgeroepen om zich aan de balie te vervoegen. Een zéér klantonvriendelijke dame kwakte de papieren door het loketje en dat was het dan. Dit had gisteren dus ook allemaal in orde gemaakt kunnen worden. 

We reden door het centrum van Bistrita met zijn honderden rotondes (op elke 50 meter heb je een rotonde en dat is niet overdreven..) en kwamen zo op de weg naar Vatra Dornei. Ons campertje deed zijn best maar had het af en toe zwaar met hellingen van 10%. We hadden bergopwaarts vaak een hele sliert fans achter ons rijden. We hebben een paar tussenstops gemaakt om de camper wat af te laten koelen en om foto's te maken van het schitterende landschap. Bij één van de stops hebben we een paar potjes honing gekocht. Dit was een rib uit Mihai's lijf.... Lei 40,00 (bijna €9,00) voor wat honing.... Duizenden euro's om een camper rijklaar te maken maakt niet uit maar zóveel voor honing..... tja het blijft een kniepstuver.

In Vatra Dornei moesten we weer naar een kantoor i.v.m. de camper. Alle papieren werden tig keer gekopieerd, handtekeningen geplaatst, en de dame aan de balie legde uit dat dit nog lang niet alles was... er moest een afspraak gemaakt worden met het bureau in Suceava, weer 150 km verderop waar we dan het uiteindelijke kenteken zouden krijgen. Dit wordt SV-91-GMF (91 is het jaar waarin onze zoon, Geert Mihail Florin geboren is). Dan hebben we hier dus een 57-TAL en 91-GMF 🤣

Op het gemeentehuis in Cârlibaba moest ook nog één en ander geregeld worden maar daar kent Mihai iedereen en werden we als familie ontvangen.

Maaaar.... morgen moet Mihai ook nog naar de notaris en naar de belastingdienst in Vatra Dornei, het kantoortje in Vatra Dornei regelt gelukkig de boel in Suceava zodat we daar niet heen hoeven. En hopelijk is het hoofdstuk camper dan afgelopen en kunnen we er nog een paar jaar van genieten. 

Uitgeput kwamen we thuis. Op ons terras halverwege de berg boven ons huis waren Floarea en Petricâ bezig ons terras van een houten dek te voorzien. Vorig jaar hadden we dat laten volstorten met grint maar dat werkt niet zo best. Als we de ruimte niet als terras gebruiken staat de camper (ja daar heb je 'm weer...) er namelijk. En omdat er een hele dikke laag grint op lag groef de camper zich in....

's Avonds hebben we gegeten in het restaurant in het dorp. Mihai had daar afgesproken met de burgemeester omdat hij wat vragen had. We zaten net gezellig met hem te pimpelen toen er een hond uitgebroken was uit de ren. Het was een slimme hond want hij had een gat onder het hek door gegraven. Wat minder leuk was was dat hij regelrecht op een klein kindje afrende dat het op een brullen zette. De burgemeester vloog met een rotvaart van zijn stoel en greep de hond die op zijn beurt begon te piepen. 

Toen de burgmeester naar huis ging kregen we weer bezoek... nu van een hoogzwanger poesje. We hebben haar wat van onze zalm gegeven zodat ze in ieder geval niet hongerig hoeft te bevallen.... want dat dat snel zou gebeuren lijdt geen twijfel.