Bestemming bereikt!

Onze gastheer had een heerlijk ontbijt voor ons klaar gemaakt. Na hiervan genoten te hebben konden we op pad. We werden uitgezwaaid door de hele familie. 

Tom had een beetje moeite met de route. Maar gelukkig hadden we Google Maps nog die ons over mooie wegen stuurde. Toen ik Tom  ingesteld had dat hij ook de tolwegen kon gebruiken ging het een stuk beter. In Slowakije zijn nl vrijwel alle wegen tolwegen. En in alle landen waar we door reizen zijn vignetten verplicht. Af en toe was het stressen om aan de vignetten te komen. Alles kan ook online maar echte Hollanders als we zijn betalen we liever geen cent teveel!

Na een paar uur rijden bereikten we Hongarije en weer een paar uur later stonden we aan de Roemeense grens (Petea). Dit was de enige grensovergang waar we gecontroleerd werden. En ook de enige grens waar we bijna een uur moesten wachten. Maar... we mogen niet klagen. Vroeger stonden we uren in de rij en vrachtwagens zelfs dagen.

Bij een chagrijnige vrouw kochten we ons laatste vignet voor deze reis.

Na getankt te hebben in Negreşti Oaş vroeg Mihai waar we goed konden eten....nou...dat was 100 meter verderop bij een ander tankstation. Daar was zo'n goed restaurant...zo goed hadden we vast nog nergens gegeten.

Op naar het restaurant dus. Veel marmer en veel jongeren. De jongeren kwamen aangereden in "oude kleine" Porches, Bugatti's, Mercedessen enz.  Dan ploften ze neer en bestelden cocktails en Champagne. Wat is Roemenië toch een arm land. De jongetjes hadden waarschijnlijk allemaal dezelfde kapper en de meisjes kochten hun designkleding in dezelfde kledingzaak. Mensen kinderen wat een verwende gevallen!

De serveerster die ons bediende zag er zeer geinteresserd uit. Ze keek ons niet aan en haalde nog net niet haar neus op voor zulke oude en ouderwets geklede mensen.....enne het eten was zeer beslist niet het beste dat we ooit hadden gegeten!

De laatste paar honderd kilometer legden we vooral in het donker af. Mihai rook ons huis al dus reed af en toe iets te hard....en dat in de bergen met de ene haarspeldbocht na de andere....

Om 23.56 uur Roemeense tijd kwamen we aan in Cârlibaba. Na nog even nagepraat te hebben doken we ons eigen bed in!!