R.A.R. Biştrița

Vanochtend moesten we vroeg uit de veren. Om 8.30uur moesten we ergens in Biştrița zijn om de camper te laten keuren zodat deze officieel geïmporteerd zou kunnen worden. Neef Paul moest daar bij zijn omdat de camper op zijn naam stond. Hij was dus in alle vroegte uit Càrlibaba vertrokken en belde ons om 8 uur al op waar we toch bleven. We stapten vlug in de camper en reden de R.A.R. voorbij...onze Tom kon het niet vinden en het was vanaf de weg vrijwel niet te zien. Toen we uiteindelijk de plaats van bestemming bereikt hadden stonden er al veel auto's te wachten. Er moesten nog allerlei formulieren ingevuld worden voor de auto gekeurd werd. Daarna zouden we binnen 2 uur de papieren op kunnen halen....ware het niet dat we uit Nederland komen en dat er dan wat extra geld te verdienen valt bovenop de €400,00 die deze keuring kost. Omdat we niet mee willen werken aan de  corruptie  heeft Mihai maar Lei 50 gegeven aan de monteurs. Het gevolg was dat we nu 3 dagen zouden moeten wachten op de papieren. ...walgelijk. Hij heeft de Domnul Engineer hierover aangesproken en nu zouden we het de volgende dag ná 11 uur op kunnen halen. 

We besloten om er toch een leuke dag van te maken en reden via het  prachtige landschap naar een vriend van Mihai die in Lunca Ilvei woont. Een paar jaar geleden is hun huis afgebrand. Het huis van zijn ouders., waar hun kinderen geboren zijn en waar ze hun hele leven gewoond hebben....Hun buurman had een hele voorraad olie, alcohol en benzine in zijn schuur. Toen dat ging branden brandde het huis van Ion en Lucreția af.  Gelukkig hebben ze veel hulp gekregen en wonen nu in een mooi nieuw huis. Het was erg gezellig en we konden bij hen overnachten maar Mihai wilde graag terug naar Biştrita zodat we de volgende morgen klokslag 11 uur bij de R.A.R. zouden zijn.

Op de terugweg  besloten we in het hotel te gaan slapen waar we die ochtend met Paul hadden genoten van een zeer uitbundig ontbijt. Daar was nl.  een mooi terras bij.  Gelukkig was er nog een kamer vrij en even later zaten we aan de Chardonnay op het terras.  Het was prachtig weer,  de wijn en het eten waren goed... wat wil een mens nog meer...

Een gigantische regen een onweersbui zorgde ervoor dat het terras wat rustiger werd.  Wij zaten onder grote parasols dus wij hadden geen last van de regen....en wij zijn natuurlijk bikkels, niet van die Roemeense mietjes!

Vrienden van ons die in Groningen wonen waren ook in Biştrița en kwamen even langs na de bui zodat het nóg gezelliger werd!