A long long journey....oftewel een hele lange reis

Dinsdag 27 december begon de reis naar Sydney. Na in huis alles aan kant te hebben gemaakt en de laatste dingen te hebben ingepakt vertrokken we om 14 uur met de auto naar Scheemda. Florin en Chiara zouden deze ophalen als ze uit Hilversum naar Sodom kwamen. Zij vieren Oud en Nieuw nl. in Winschoten.

De treinreis verliep voorspoedig zodat we om 18.30 al aan het diner zaten bij Van der Valk Schiphol. 

Om 5.15 de volgende ochtend ging de wekker. We moesten nl. om 7 uur op het vliegveld zijn om in te checken. Online lukte dit niet i.v.m. de controle van o.a. de Coronabewijzen. 

Toen aankwamen bij de United-balies stond er al een gigantische rij. Wij waren niet de eersten en ook niet de laatsten. Waarschijnlijk konden alleen de Amerikanen online inchecken... toch nog een beetje America first. 

Douanebeambten waren ingeruild voor poortjes met camera's en ook de veiligheidscheck ging vlot. Een kopje koffie halen bij Jamie Oliver duurde flink wat langer. 

Vanaf nu was het wachten, wachten, wachten.

De vlucht van Schiphol naar Houston verliep ook weer vlot...10 uur en 15 minuten i.p.v 10 uur en 50 minuten. Nu hadden we dus nog meer overstaptijd. Dat was ook wel nodig bleek later toen we in de rij stonden voor de paspoortcontrole. Ongeveer 1000 wachtenden voor ons en 4 loketten open. Toen we eindelijk na anderhalf uur aan de beurt waren bleek dat we bij de sloomste der slomen onze paspoorten moesten tonen, vingerafdrukken laten afnemen en lachen naar het vogeltje voor een mooie foto. Waar anderen in 2 minuten klaar waren bleek deze man er uitgebreid de tijd voor te nemen.

Daarna moesten we op zoek naar de koffers om te zorgen dat deze doorgestuurd werden naar Sydney. De eerste koffer hadden we gevonden maar nummer 2 was in geen velden of wegen te bekennen. Na via het kastje naar de muur gestuurd te zijn bleek dat koffer nummer 2 al bij de koffers voor Sydney beland was....zoals het hoorde. En dit kon ik uiteindelijk ook zien op de United app.

De vlucht van Houston naar Sydney vertrok wat later dan gepland omdat we wind mee zouden hebben en niet voor 6 uur mochten landen. Ik had erg tegen deze vlucht opgezien...18 uur...achteraf viel het erg mee en duurde de vlucht  "maar" 16,5 uur. 

In Sydney regende het. De eerste aankoop op de luchthaven was een paraplu. We zouden lopen naar het hotel dus was een plu wel handig. Helaas was de 13 minuten loopafstand berekend vanaf het Domestic airport en niet vanaf het International deel van het vliegveld. Dat bleek ongeveer een uur lopen. En hoe lang we ook hadden gezeten dat zagen we echt niet zitten. 

Met een taxi bereikten we hotel Citadines Connect. Hier kon je inchecken vanaf 15 uur en wij stonden om 8.15 al aan de balie. We hadden geluk volgens het meisje aan de balie....er was een kamer klaar en omdat het bijna nieuwjaar was hoefden we de $60,00 die normaal gerekend werden niet te betalen.

Op de kamer aangekomen doken we meteen ons bed in en werden tegen 17 uur wakker. 

Na geskyped te hebben met mijn moeder via Erik hebben we op de top van het hotel wat gegeten en genoten van het uitzicht.

Morgen is het de laatste dag van 2022....wie weet zien we dan het mooie vuurwerk vanaf de Sydney Harbour Bridge.