Opera House en the Rocks

Na onze New Year's Eve uitspattingen met een flesje wijn togen we de volgende dag tegen 12 uur weer naar the Opera House. We wilden het nu wel eens zien zónder duizenden mensen. 

We liepen naar de metrohalte op het vliegveld. Toen we in wilden checken bleek dat er geen geld meer op de kaarten stonden en we zelfs in de min stonden. Wat bleek.....zodra je op het vliegveld in of uitcheckt ben je meteen $20,- kwijt aan airporttax. Helaas wordt dit nergens vermeld. Er zat niets anders op dan naar metrostation Mascot te lopen, een wandeling van bijna 40 minuten. Als mensen nog eens klagen over het slechte openbaar vervoer in Nederland raad ik ze zéker Sydney niet aan...niet zoals in Nederland in de grote steden iedere paar minuten een metro, trein of bus maar veel lopen, wachten en veel onduidelijkheid. Met de metro gingen we naar Circular Quay Station, het station bij de brug, Opera House en de veerhaven.

Het was weer een drukte van belang. We wilden even lekker op een terras zitten maar er was nergens plek. Dus liepen we naar the Opera House. Een zeer indrukwekkend gebouw dat eigenlijk iedereen wel kent. Af en toe zag je wat sjiek geklede mensen tussen het gepeupel lopen die naar een concert gingen. We hebben een poosje op de trappen gezeten met onze flesjes water.... heel zielig. Gelukkig had ik op de promenade een flaphoed gekocht zodat ik niet levend verbrandde.

We hebben nog wat rond gelopen en belandden in de historische wijk The Rocks. De naam is gegeven door de veroordeelden die rond 1788 uit Engeland werden overgebracht naar Australië. Het is een erg leuke wijk, een verademing na de drukte bij de haventerminals en the Operahouse. In het Rocks Café hebben we ons tegoed gedaan aan de vis van de dag, barramundi. En aangezien visjes moeten zwemmen ook een paar glaasjes Chardonnay.

Hierna wandelden we nog even door de buurt en gingen naar ons hotel. 

Zoals jullie lezen gebeurt er weinig spectaculairs en is Sydney niet mijn stad!