Weer naar huis

Wat een enerverende vakantie....het is voor het eerst dat we zo weinig doen. Zou het te maken hebben met mijn pensionering? Of gewoon omdat we wat lui aan het worden zijn... maar eerlijk gezegd bevalt het goed!

Mihai heeft het wat drukker dan ik...hij maakt zich in ieder geval wat drukker. De voorlaatste dag van ons verblijf in Cârlibaba moest er ineens toch nog van alles gebeuren.

Er moest grint gestort worden op het terras boven dus er moest een vrachtwagen geregeld worden die een paar ton grint naar boven kon brengen ( de weg erheen is niet al te best en ontzettend steil).

Omdat het toch wel erg veel grint was dat verwerkt moest worden werd er iemand opgetrommeld die een graafmachine had. Hij bracht met zijn machine het grint op de goede plek en zorgde ook voor een nieuw talud. Mihai helemaal blij!

's Avonds hebben we het terras in aanbouw ingewijd met een lekker wijntje en biertje. 

De laatste dag in Cârlibaba brak aan. Deze dag stond in het teken van opruimen, inpakken en voor Mihai stress... Stress omdat de achterband van de auto leeg begon te lopen en we de volgende dag met de auto naar station Iacobeni zouden gaan. Het was zondag dus de "vulcanizare" was nergens geopend.

Mihai heeft gevraagd of neef Paul ons naar het station kon brengen maar helaas....hij had zaterdag en zondag een bruiloft en zou maandag doodmoe zijn. Ook zijn vriend Mitică had het te druk om ons weg te brengen. Ik dacht dat het wel mee zou vallen met de band dus besloten we de gok te wagen. Het is tenslotte maar 25 km naar Iacobeni en de weg is tegenwoordig erg goed.

Het was een goede gok, de band bleef heel en wij waren op tijd in Iacobeni.....anderhalf uur te vroeg....dat heb ik in mijn hele NS carriere nog nooit voor elkaar gekregen....

De trein was op tijd, druk en weer moesten we iemand van onze gereserveerde plaats sturen. Het weer was schitterend dus het was een feest om van het voorbijtrekkende landschap te genieten. Dan weer reden we tussen naaldbossen , dan weer door een prachtig dal. In elk gebied wordt het hooi op een andere manier opgeborgen...leuk om te zien!

In Cluj Napoca aangekomen was het ongeveer 10 graden warmer dan in Cârlibaba. Warm dus! We hebben wat frisdrank en chips gekocht in de Carrefour op het station. Dit klinkt als een gigantische winkel maar in werkelijkheid is het een klein rommelig winkeltje. 

We wandelden naar Pensiune Junior waar we al jaren komen. We hadden gevraagd om kamer 14 en kregen deze dit keer ook. Hier hdbben we een paar uur tv gekeken, chips gegeten en uitgerust want we zouden lopend naar het centrum. Een behoorlijke wandeling in de hitte (om 18 uur was het nog 29 graden) maar zo spaarden we de € 0,50 uit voor de bus🤣🤣.

We belandden weer op een terras op de Piața Unurii. Omdat ik al een hele zak chips op had hoefde ik geen voorgerecht. Weer een besparing van jewelste! Een goede tip vind ik zelf😅.

Hier kreeg ik echte roze zalm terwijl Mihai genoot van een Wiener schnitzel. Lekker wijntje erbij...wat wil een mens nog meer. Een goede afsluiting van een mooie vakantie. De wandeling terug (om de zalm en de schnitzel er af te lopen en weer €0,50 uit te sparen) verliep niet zo soepel als de heenreis. Het was nog steeds erg warm, 28 graden en mijn benen protesteerden. Maar we hebben het gered en ploften in het pension op de bedden neer in onze koele kamer.

De volgende morgen hadden we weer een Coronaproof ontbijt. Goed geregeld! Na het ontbjjt namen we de bus naar het vliegveld. Onze vlucht zou om 13.50 uur zijn en om 14.45 landen in Eindhoven. Helaas vertrokken we met een half uur vertraging......en we kwamen aan met 40 minuten vertraging. Ik had erop gehoopt dat we voor 16 uur op station Eindhoven zouden kunnen inchecken voor de reis naar Scheemda....dat zou ons nl €90,00 schelen. Helaas pindakaas maar dat lukte dus niet. Mihai kwam op het lumineuze idee in Eindhoven uit eten te gaan en rustig tegen 19 uur huiswaarts te keren.Dat hebben we dus gedaan.

Ik had online een leuk restaurant, Sizzling  genaamd uitgezocht dat vlakbij het station lag. Het had een mooi terras en nog net wat plekjes vrij. Het was ontzettend druk in de stad. PSV moest spelen dus er liepen honderden voetbalfans door de straten. Ook waren er diverse groepen studenten die hun "Kei week" hadden. Ik weet niet of deze benaming ook in Eindhoven gebruikt wordt maar zo heet het in ieder geval in Groningen.

We hebben ontzettend lekker gegeten, dit restaurant is echt een aanrader! Mihai beledigde tussen neus en lippen door nog een vrouw die wiebelend op haar stoel zat door te vermelden dat dit door het gewicht kwam....en vertelde het meisje van de bediening dat hij alleen jonge meisjes rauw lustte maar zijn zalm graag well done had....

Toen wij in 's Hertogenbosch op de trein naar Zwolle stapten stapte er tot onze verbazing een oud collega van mij in. Zij had samen met haar zus een dagje Den Bosch gedaan. We hebben gezellig gekletst tot Arnhem. Daarna stapte zij op de trein naar Ede.

In Zwolle moesten we rennen om de trein naar Groningen te halen. Een spannende overstap van 4 minuten....hijgend en wel zaten we even later in de één na laatste trein van deze dag......nog een Arriva trein te gaan en als het goed is staat zoonlief om 23.20 uur bij station Scheemda voor het laatste stukje naar huis......