Op stap met de camper deel 2

Sinds het avontuur met de camper is er niet veel bijzonders gebeurd. Mihai heeft zijn zus en zwager geholpen bij het maken van een hek zodat de herten e.d. niet op het land kunnen komen en het gras opeten. Wij willen eigenlijk juist graag dat de herten ons bezoeken maar ja, wij zijn hier maar even en Floarea heeft ons gras nodig voor haar koeien. En als het om koeien gaat ben ik natuurlijk meteen verkocht! 

Verder hebben we enkele jaren geleden het plan opgevat om een terrasje te maken voor onze voordeur. Dan kunnen we daar in de ochtend een lekker bakje koffie drinken en hoeven we niet steeds naar het terras boven..... Ook hang ik de was daar op en het valt mee dat ik nog geen been, enkel of wat dan ook gebroken heb... handig als ik ben. Dus togen we vrijdag naar Câmpulung naar een grote bouwmarket annex tuincentrum. Mihai had nl ijzeren U profielen nodig voor de staande palen (voor een pergola).

Nadat we met toch iets meer dan de U profielen de zaak verlieten gingen we richting Vartra Dornei waar de camper uit elkaar gehaald was volgens de eigenaar van de garage. Mihai wilde wel eens zien wat ze met ons geliefde vervoermiddel hadden uitgehaald, Toen we in de buurt van Iacobeni waren werden we gebeld door de eigenaar.... de camper was gerepareerd en kon opgehaald worden!! Dat was een aangename verrassing!

Een uurtje later reed Mihai met de camper en ik met de Toyota naar Cârlibaba. Tenminste dat was de bedoeling ware het niet dat we een NL Alert kregen dat het noodweer zou worden met heftige windstoten, onweer en heel veel regen. Ik dacht eerst dat dat in Nederland het geval was omdat we een NL Alert kregen maar het bleek toch echt in de omgeving te zijn. Omdat ik al heel lang niet meer in de bergen had gereden en ik een beetje bevreesd was voor het noodweer besloten we voor de 3e keer deze week te gaan eten bij  Restaurant Hanul lui Mujdei ( de Knoflooksaus Herberg)   en daar te wachten tot het noodweer over zou zijn. Gelukkig duurt het in Roemenië nooit zo heel lang dus anderhalf uur later vertrokken we naar huis.  

Zaterdag heeft Mihai zijn familie weer geholpen met de hekken en heb ik mijn zebra schilderij afgemaakt. Ook nu kregen we weer een NL Alert. Het werd inderdaad noodweer. Op een gegeven moment viel de stroom uit zodat we in het donker zaten. Mihai lag op de bank met zijn oogjes dicht uit te rusten van de vermoeiende dag dus hij heeft er weinig van meegekregen. Gelukkig hebben we altijd voldoende kaarsen in huis zodat ik in een romantische setting nog wat spelletjes kon doen op mijn telefoon...

Zondag togen we voor de 2e keer met de camper naar Biştrița om de camper te laten keuren zodat deze een definitief Roemeens kenteken kan krijgen, Nu kregen we gelukkig geen panne. We reden door prachtig berglandschap over vele haarspeldbochten. Omdat onze camper al 32 jaar oud is en er een vrij kleine motor in zit kunnen we niet zo hard rijden. In ieder geval niet hard genoeg voor de Roemenen die als gekken rijden en inhalen waar ze maar willen....doorgetrokken streep... geen probleem, bord verboden in te halen... geen probleem. Maar gelukkig hebben we het hotel in Biştrița zonder kleerscheuren bereikt.

's Avonds hebben we heerlijk gegeten op een prachtig terras in het centrum. Op naar de dag van morgen. Als de camper eenmaal goedgekeurd is is Mihai eindelijk tevreden en wordt zijn hoofd weer een beetje leger....