De vakantie van 2 bejaarden..

Tjonge jonge wat een nacht....toen ik naar bed ging weerlichtte het al wat in de bergen. Toen ik eenmaal lag begon het te donderen en net zo hard te regenen als Floarea in 60 jaar nog niet had meegemaakt. We hebben een blikken dak, de boel is niet geïsoleerd dus je kunt je wellicht voorstellen wat een kabaal het was. Mihai lag al een poosje op één oor en sliep rustig door terwijl ik lag te bibberen in bed....

Toen het noodweer wat afnam begonnen onze huisdieren te piepen. Ja we hebben huisdieren, we weten niet hoeveel en wat voor dieren het zijn maar ze wonen boven ons plafond. Ze knagen zo hard dat ik bang ben dat er ooit eentje op bed belandt. Eén van hen heeft in de kledingkast in een bewegingssensor geplast. Volgens Mihai heel gevaarlijk...er had kortsluiting kunnen ontstaan en dan hadden we geen huisje meer gehad in  Cârlibaba.

De afgelopen dagen hebben we niets bijzonders gedaan. Wat op het terras boven gezeten, 2 x gebarbecued met de familie en dat was het dan wel.

O nee...Mihai heeft de helft van ons mooie terras afgebroken. De planken zijn wat verrot en we moesten hink stap sprong over het terras wippen. Hij heeft ook de pergola ontmanteld...deze komt ooit voor ons huis te staan. Het is de bedoeling dat de overkapping doorgetrokken wordt zodat onze lieve, 31 jaar oude camper daar in de winter kan staan. Weer een project dus maar dit wordt gelukkig uitbesteed!

Tot zover weer de belevenissen tijdens de bejaardenvakantie. Het enige wat echte bejaarden waarschijnlijk niet hoeven te doen is de steile helling naar boven te beklimmen om op het terras te komen. Maar voor het prachtige uitzicht heb ik deze klim er graag voor  over!