Feest van de schapen

Het was feest in Botoş, een dorpje niet ver van Cârlibaba.. De herders kwamen nl. met de schapen uit de bergen naar het dorp zodat de eigenaars van de schapen ze weer mee naar huis konden nemen. Van halverwege mei tot halverwege september grazen de schapen in de bergen. Ze worden 3 x per dag gemolken door de herders. Deze maken o.a. kaas van de melk. De eigenaars van de schapen krijgen ongeveer 7 kilo kaas per schaap, de rest wordt door de herders verkocht. Verder wordt er natuurlijk een aardig bedrag betaald voor de "oppas"  Vast niet zoveel als de hotelkamer voor onze Pumba kost....hij heeft nu nl. een eigen kamer in een kattenhotel🤣.

Tegen 13 uur waren we in Botoş. Daar was het feest al in volle gang. Jonge mannen op versierde paarden reden met koetsen en wagens naar het feestterrein. Toen de paarden uitgespannen waren reden ze stoer tussen het publiek door tot de politie ze tot orde riep. Niet dat dat heel veel hielp trouwens....Daarna stalden ze de paarden in de hete zon en gingen zelf lekker aan het koude bier. Dit stuitte vooral Roelof en Ingrid, echte paardenliefhebbers erg tegen de borst.

De plaatselijke Bobo's stonden ondertussen op het podium. De priester en de burgemeester hielden ontzettend lange toespraken. Ze maakten elkaar complimenten over het feit dat ze alles zo goed hadden georganiseerd en dat ze een geweldige dansgroep en een bekende zanger hadden geregeld.

Daarna konden we genieten van folkloristische  zang en dans. Het was erg warm, ik had medelijden met de dansers op het podium maar zij dansten vrolijk door....nou ja hun gezichten stonden niet zo vrolijk maar dat hoorde wellicht bij de dans🤣.

Er was ondertussen een geweldig hekwerk geraliseerd waar de schapen in gedreven werden. Het was nl. tijd om ze te melken. De herders zaten voor het hek en elke keer werd er een schaap door een kleine opening getrokken om gemolken te worden. Daarna renden ze de wei in. Op een gegeven moment hadden de schapen er genoeg van en duwden het hekwerk omver. Alle schapen renden de bosjes in....hilariteit alom. Na 10 minuten stonden de schapen weer tussen de hekken en werd er weer gemolken. 

Na een verkoelend drankje onder parasols hielden we het voor gezien. We gingen naar Vatra Dornei naar restaurant Hanul lui Mujdei, vertaald: " knoflooksausrestaurant". 

Op het terras stond de muziek behoorlijk hard dus vroeg  Mihai de eigenaar deze wat zachter te (laten) zetten. Vooral " laten zetten"  want restauranteigenaars doen hier niet veel. Ze investeren en laten zien hoe goed ze het hebben...                       We hebben lekker gegeten en gekletst en reden tegen 20 uur naar Cârlibaba.

Aan de overkant van de rivier Biştrița hebben we ons huis nog even uit de verte bekeken. Bij de rivier stond een bord dat het ten strengste verboden was daar vuil te storten. Boetes tot Lei 2500,-,  ongeveer €500,-. Aan de oever en in de rivier lag veel puin etc. dus er wonen waarschijnlijk veel analfabeten in Cârlibaba.